Titolo NapoliIII.065Indizione V24 febbraio 1382 Integrazione del titolo Indizione VData Indizione V24 febbraio 1382 Indizione V Luogo NapoliPersone Carlo III d'Angiò Durazzo [re di Sicilia] Orsini, Giovanni [conte di Manoppello, logoteta e protonotaro del regno] Enti SiciliaDescrizione Karolus tertius etc. Universis presentis edicti seriem inspecturis, tam presentibus, quam futuris. Dum causa mali tollitur, effectus nocendi similiter removetur, et, dum malis hominibus se tutus locus non exhibet, illis crassandi materia libera non subsistit. Sane malendrenorum et aliorum sceleratorum nequamque virorum, qui publice predantur in stratis, homicidia, delicta et nefanda crimina commictere non formidantur neque timore Dei nostreque maiestatis, aut etiam ratione virtutis, animos eorum ab huiusmodi et aliis excessibus nefandis compescunt, sed per inordinate voluntatis ipsorum arbitrium ad illicita queque proruunt, frenare audaciam motusque compescere cupientes et extirpare radicitus pariter velutque zizaniam de segetibus tollere ac in fasciculos redactos ignem immictere et in tenebras exteriores invellere, instinctu dominico affectantes, ut, quos gratia principalis a nefandis non retrahit et regula discipline non corrigit, penalis inflictio puniat et segregatio imperiosa castigat, fidelibus nostris tuta sint semite et optate pacis amenitas ubilibet revirescat. Huius edicti nostri ordinatione consulta deliberatione perpetuo valitura perscribimus ac universis et singulis officialibus regni nostri, merum habentibus imperium, de certa nostra scientia sub obtentu nostre gratie firmiter et expresse iubemus ut ipsi in iurisdictionibus eorum diligenter invigilent et malendrinos ipsos nequamque viros, quos recidivatio ad malum noxa arguet et culpa notabit, cum instantia persequantur debita et ad captionem punitioneque ipsorum pro eorum demeritis rigorose procedant per ordinarias vias iuris, seu extraordinarias, prout eis permictitur per arbitrales licteras et aptius viderint expedire, ut qui immaniter vivere non sunt veriti ab omni humanitate censeatur penitus alieni, in quorum graviorem penam exterminiumque pariter illud signanter vidimus annectendum, quod, in defectu personarum eorum, ad diruptionem domorum, incisionem et extirpationem vinearum et possessionum, nec non captionem et relegationem in exilium uxorum et filiorum eorum ad aliquam insulam, vel alio extra regnum, ne radicitus pululent, per officiales ipsos irremissibiliter procedatur et nihilominus domini terrarum et locorum ac univeristates earum, in quarum, seu quorum territoriis predicte disrobationes commictuntur, ad satisfacionem debitam faciendam per eos damna passis de ablatis in territoriis eorumdem et insuper ad penam regni constitutionibus et capitulis in taliter comprehensam teneantur ac etiam astringatur et quia tales non potest, sic continue lucus, vel silva tenere, quin per aliquos receptentur in domibus, qui eis favorem temerarie tribuunt et fomentum dampnabilis conversationis adducunt, receptatores malandrenorum et perversorum huiusmodi eadem pena volumus et decernimus esse noxios ac astringi et plecti debere, qua dicti malandreni et disrobatores stratarum, ut predicitur, tenerentur nullusque de dicto regno nostro, cuiusque status et conditionis existat, ab huiusmodi edicti nostri ordinatione sub quovis favore vel privilegio censeatur exclusus, sed una lex censeatur esse cunctorum, ut, quod pro compendio universali statuitur, a nemine violetur; ut autem presens edictum nostrum in notitiam deveniat singulorum, nec ipsius ignorantia valeat allegari, cartas sive membranas illius seriem continentes porticibus Castri nostri Novi, in quo presentialiter degimus, Maiori Ecclesie Neapolitane et hospicii in quo magna nostra curia regitur, appendi fecimus et affigi, que illius tenorem suo quasi sonoro preconio et patulo iudicio publicabunt et nihilominus iustitiariis provinciarum ac capitaneis terrarum dicti regni per alias nostras iniungimus licteras, tenorem edicti huiusmodi continentes, ut tenorem prefati edicti in terris et locis iurisdictionis eorum famosis maxime divulgent ex more publice et per competentia faciant officia divulgari ac de divulgatione huiusmodi fieri mandent et faciant competentia scripta publica, que sufficiant ad cautelam, ad nostram curiam transmictenda, ipsiusque edicti tenorem temporibus officiorum eorum exequantur efficaciter et observent. In cuius rei testimonium presens edicti scriptum exinde fieri et pendenti maiestatis nostre sigillo iussimus communiri. Datum Neapoli, per manus viri magnifici Iohannis de Ursinis comitis Manupellis, logothete et protonotarii regni Sicilie etc., anno Domini MCCCLXXXII, die XXIV februarii V indictionis, regnorum nostrorum anno primo. Bibliografia Archivio di Stato di Napoli, Archivio della ricostruzione della cancelleria angioina, S. Sicola, Repertorium septimum regni Caroli III, f. 30 (not.); ivi, S. Sicola, Supplementum ad repertorium, vol. XIX, f. 36 (not.); Società napoletana di storia patria, ms. XXI D 5, p. 344 (not.); ivi, già ms. F.B. IV A 14, ogg. ms. Fortunato (trasc.); ivi, Carte Ricciardi, b. 1, n° 5; C. Minieri Riccio, Notizie storiche tratte da 62 registri angioini etc., Napoli 1872, p. 100 (trasc. parziale); N. Barone, Notizie storiche tratte dai registri della cancelleria di Carlo III di Durazzo, in «Archivio storico per le province napoletane», XII (1887), p. 9 (trasc. parziale); M. Camera, Elucubrazioni storico-diplomatiche su Giovanna I regina di Napoli etc., Salerno 1889, pp. 300-301 (trasc. parziale); R. Trifone, La legislazione angioina, Napoli 1921, CCXII p. 318 (trasc.). Segnatura precedente Reg. 358, f. 17 a t.