Titolo NapoliIII.028Indizione V21 gennaio 1382 Integrazione del titolo Indizione VData Indizione V21 gennaio 1382 Indizione V Luogo NapoliPersone Ruffo, GuglielmoRuffo, Fulco [conte di Sinopoli] Caracciolo, LucreziaCaracciolo, AntonioCaracciolo, GiovanniOrsini, GiovanniCarlo III d'Angiò Durazzo [re di Sicilia] Enti CalabriaDescrizione Karolus tertius etc. Universis presentes licteras inspecturis, tam presentibus quam futuris. Conventiones amabiles nostrorum fidelium, que bonum coniugalis copule sapiunt, ad exauditionis gratiam libenter admictimus, et, ut efficaciter cum gaudio maneant, illas confirmationis et assensus nostri presido ac robore communimus. Sane magnifici et nobiles viri Fulco Ruffus, comes Sinopoli, et Antonius Caraczolus de Neapoli, miles, fideles nostri, maiestati nostre exposuerunt humiliter quod, precedente olim tractatu inter eos de matrimonio contrahendo inter nobilem iuvenem Guilielmum Ruffum filium primogenitum dicti comitis et egregiam domicellam Lucretiam Caraczulam filiam legitimam et naturalem dicti Antonii cum pactis et conventionibus inter eos habitis, vicelicet: quod dictus Antonius pro dicta Lucretia filia sua promisit et convenit dare, tradere et assignare eidem comiti, pro parte dicti Guililemi, et ipsi Guilielmo, pro ipsius Lucretie honorabili vita ducenda et oneribus matrimonii supportandis, uncias auri nongentas, vicelicet, in pecunia numeranda in carolenis argenti liliatis, sexaginta per unciam computatis, uncias sexcentas quinquaginta et in iocalibus extimandis per communes amicos uncias ducentas quinquaginta, ita quod, ubi Iohannes Caraczolus filius dicti Antonii, aut quicumque filius dicti Antonii et ipse Antonius in fata decederent, liberis masculis non relictis, dicta Lucretia tamquam maior etate et indotata deberet succedere eidem Antonio et teneretur Lucrteia ipsa quascumque alias filias dicti Antonii honorifice maritare et dotare de paragio dictusque comes contemplatione dicti matrimonii, nomine eiusdem Guilielmi filii sui promisit constituere atque constituit eidem Lucretie per cultellum flexum, ut moris est, in dodarium et pro dodario, seu tertiaria, annuas uncias sexaginta tres in carolenis argenti, sexaginta per unciam computandis, super castro seu terra Calanne, seu castro Solani et super omnibus bonis suis, tam presentibus, quam futuris, patrimonialibus, burgensaticis et feudalibus, que habere se dixit et habere poterit in terra Seminarie ac provincia Calabrie et districtu capitanie regie, vel alibi ubicumque et specialiter obligandis per dictum comitem, lucrifaciendas, consequendas et habendas per dictam Lucretiam pro iure dicti dodarii, seu tertiarie, in casu obitus dicti Guilielmi, dicta Lucretia superstite ac in omnem eventum et casum, quo alie baronisse et nobiles mulieres dicti regni Framcorum iure viventes, earum dodaria, vel tertiarias, constituta eis per viros illarum consequuntur et habent et cum pacto expresse habito inter eos, quod dicta Lucretia consequatur, percipiat et habeat in casu huiusmodi dodarium, seu tertiariam, immune, francum et exemptum a prestatione cuiuslibet feudalis servitii, seu adohe, redditus et prestatione quacumque ampliusque declaratum et expresse ac conventionaliter deductum et actum fuit inter eos, quod in casu restitutionis dictarum unciarum noningentarum per obitum dicti Guilielmi et in omnem alium casum et eventum restitutionis ipsarum, liceat ipsis Lucretie et Antonio et heredibus eorum, propria eorum auctoritate sine iussu iudicis et decreto pretoris, capere et apprehendere ad plenum dominium et proprietatem de predictis bonis superius expressatis et in solutum retinere, vel vendere usque ad integram satisfactionem ipsarum unciarum nongentarum, pene dapnorum sumptum et interesse ac etiam pro dicto dodario, seu tertiaria, ita quod si castra et bona feudalia ipsa, deductis prius dictis unciis noningentis, comperta fuerint, minus valere annuatim dictis unciis sexaginta tribus pro ipso dodario constitutis, illud minus teneat dictus comes supplere super ac de aliis bonis suis, postquam olim de mense iulii anni quarte indictionis, proxime elapse, gratia Iesu Christi matrimonium ipsum sollemniter et legitime fuit conractum inter Guilielmum et Lucretiam predictos et ipsius matrimonii contemplatione et causa dictus Antonius pro dicta Lucretia filia sua presentialiter et realiter dedit, tradidit et assignavit pro dicta ipsius Lucretie honorabili vita ducenda et oneribus matrimonii supportandis, prefato comiti et dicto eius filio dictas uncias noningentas, modo predicto ac sub pactis et modificationibus predictis dictusque comes ante fore ecclesie per cultellum flexum, ut moris est, seu dictus Guilielmus fecerunt et constituerunt eidem Lucretie pro dodario, seu tertiaria, dictas annuas uncias sexaginta tres et eidem Lucretie, seu ipsi Antonio pro ea, tam pro dictis unciis noningentis, quam pro dictis unciis sexaginta tribus, obligaverunt predicta bona feudalia et burgensatica et alia quecumque superius expressata et in eorum bonorum defectu, ut predicitur, quecumque alia burgensatica et feudalia ipsius comitis, cum potestate et licentia propria auctoritate capiendi et apprehendendi pro dictis unciis noningentis, pena dampnis et interesse, in solutum tenendi, vendendi et alienandi ad utile dominium et proprietatem predictorum bonorum usque ad integram satisfactionem ipsarum et pro dictis annuis unciis sexaginta tribus pro dodario, ut predicitur, constitutis, prout devenit et conventum fuit in tractatu predicto, iuxta observantiam in his habitam per nobiles mulieres earum, dodaria sue tertiarias assequentes, reservatis in premissis maiestatis nostre beneplacito et assensu. Prout hec et alia in quibusdam instrumentis publicis exinde factis, seu fieri rogatis asseruerunt latius contineri, humili per eos supplicatione subiuncta ut obligationi dictorum bonorum, pro dictis unciis noningentis et constitutioni dicti dodarii, seu tertiarie, modo predicto ac obligationi dictorum bonorum feudalium ipsius comitis superius declaratorum, et aliorum factis modo premisso ac pactis, conventionibus et modificationibus cum potestate et licentia supradictis, assentire illasque ratificare, acceptare et confirmare de speciali gratia, non obstante quod super feudalibus bonis processisse noscuntur pro expediendi cautele suffragio gratiosius dignaremur, nos autem, coniugale bonum matrimonialis copule vigere inter fideles nostros amabiliter cupientes eorumque conventiones amabiles proinde habitas, charitate dominica prosequentes, pro consideratione quoque servitiorum et fidei dictorum supplicantium, huiusmodi supplicationi benignius inclinati, obligationi dictorum castrorum et bonorum feudalium pro dictis unciis noningentis, modo premisso ac constitutioni dicti dodarii, seu tertiarie, dum tamen modum legitimum non excesserit, cum prerogativis et modificationibus supradictis et, in eorum defectu, omnium aliorum feudalium bonorum dicti comitis pro consecutione dicti dodarii ac conservatione, habitione et restitutione dictarum unciarum noningentarum factis modo predicto, cum pactis, conventionibus et modificationibus supradictis in dictis instrumentis, seu instrumento contentis, quatenus tamen partes tanguntur et alias rite ac proinde facte sunt, veris quidem existentibus prenarratis, dum tamen non processerint super capite comitatus, harum serie de certa nostra scientia assentimus illasque et illa, non obstante quod super feudalibus processisse noscantur, ratificamus, acceptamus et de speciali gratia maiestatis nostre munimine roboramus et pariter ex certa nostra scientia confirmamus, volentes et decernentes expresse quod predicta dodarii constitutio ac obligatio bonorum feudalium, facte modo premisso, cum pactis et conventionibus predictis huiusmodique assenus et confirmationis nostre gratia eidem Lucretie et dicto Antonio, prout tanguntur ac ipsorum heredibus, predicto modo, efficaciter stabiles et perpetuo incommutabiliter sint reales, fidelitate nostra feudali quoque servitio pro dictis castris bonisque feudalibus nostre curie debito nostris aliis et cuiuslibet alterius iuribus semper salvis. In cuius rei testimonium presentes licteras exinde fieri et pendenti maiestatis nostre sigillo iussimus communiri. Data Neapoli per virum magnificum Iohannem de Ursinis etc., anno Domini MCCCLXXXII, die XXI ianuarii V indictionis, regnorum nostrorum anno primo. Bibliografia Archivio di Stato di Napoli, Archivio della ricostruzione della cancelleria angioina, S. Sicola, Repertorium septimum regni Caroli III, f. 34 (not.); ivi, S. Sicola, Supplementum ad repertorium, vol. XIX, ff. 8 e 36 a t. (not:); ivi, C. Borrelli, Supplementum ad repertorium, vol. II, f. 188 a t. (not.); ivi, «Squarcio di repertorio del registro angioino 358 "Karolus III - 1381"», f. [3] (not.); Biblioteca nazionale di Napoli, ms. X B 2, f. 126 a t. (not.); Società napoletana di storia patria, ms. XX A 16, f. 202 (not.); ivi, ms. XXI D 5, f. 346 (not.); ivi, ms. XXV A 15, f. 499 a t. (not.); ivi, Carte Ricciardi, b. 1, n° 5 (not.); C. Minieri Riccio, Notizie storiche tratte da 62 registri angioini etc., Napoli 1877, p. 94 (not.); R. Trifone, La legislazione angioina, Napoli 1921, CCXI p. 316 (trasc.). Segnatura precedente Reg. 358, f. 53